Иҳонати олимони шиъа ба мақоми Расули Аллоҳ (с,а). [Ин охунд мегуяд ки дар рузи қиёмат ҳечкас аз пули сирот газаштан наметавонат то ин ки дар дасташ иҷозат номае аз ҳазрати Алй набошад, ҳатто паёмбари Аллоҳ ҳам бояд дар дастҳо худ иҷозатномае аз Алй дош

Аузу биллох

Эй биродарои ахли ислом ин гапхои ин мушриконро гуз гунед.наузамбило,тавба,тавба.

Дар куни и пидро гоидандаркор иё сагои дачолан

АВВАЛ ИН КИ ҲОЛО КИ ХУД БАР МУШРИК БУДАНУТ ШАҲОДАТ МЕДӢ АЛЛОҲ АЗ ЗАБОНУТ ҚАБУЛ ФАРМОЯД, ОМИН

ДУЮМ ИН КИ ИН ҲАҚИҚАТИ МУСАЛЛАМЕСТ ДАР КИТОБҲОИ ХУДИ ШУМОҲО ТО ҶОЕ КИ АҲМАД ИБНИ ҲАНБАЛ БАР ҶОҲИЛОНЕ МОНАНДИ ШУМОҲО КИ ДАР ЗАМОНУШ ИНРО ИНКОР КАРДААНД ПОСУХ МЕДИҲАД, КИ ИН ҲАҚ ҲАСТАЙ!!!

قال رسول الله صلى الله عليه و آله: يا عليُّ إنّك قسيمُ الجنّة والنّار وإنّك تقرع باب الجنّة فتدخلها بلا حساب. Паёмбари Акрам саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ фармуданд: "Эй Алӣ ба дурустӣ, ки ту тақсимкунандаи мардум ба биҳишту ҷаҳаннам ҳастӣ. Ба дурустӣ, ки ту дари биҳиштро боз мекунӣ ва ба биҳишт (пайравонат ва мӯъминонро) бидуни ҳисоб дохил мекунӣ". Ал-маърифату ват таърихи Фасвӣ, ҷ. 1, саҳ 363-422. Ғарибул ҳадиси Ибни Қутайба, ҷ. 1, саҳ 377. Илали Дорақутнӣ, ҷ. 6, саҳ 273, р.1132. Ас-Суннаи Халлол, ҷ. 3, саҳ 510, р.819. Ал-Фирдавси Дайламӣ, ҷ. 3, саҳ 90, р.3999 ва 4180. Ниҳояи Ибни Асир, ҷ. 4, саҳ 61. Комили Ибни Адӣ, ҷ. 6, саҳ 41, р.1818. Таърихи Ибни Асокир, ҷ. 42, саҳ 298 то 300 бо санадҳои зиёд. Савоиқ−ул−муҳриқа, ҷ. 2, саҳ 369. Тоҷул арус, ҷ. 9, саҳ 25. Маноқиби Ибни Мағозалӣ, саҳ 67, р.97. Таърихи Ибни Касир, ҷ. 7, саҳ 392. Маноқиби Хоразмӣ, с. 294, р.281. Канзул уммол, ҷ 13, саҳ 152, р.36475. Фароидус симтайн, ҷ. 1, саҳ 325. Риёзун назра, ҷ. 3, саҳ 114. Ин ҳадис аз Амиралмӯъминин, Имом Ҳусайн, Абӯзар, Ибни Аббос, Ҳузайфа, Ибни Масъуд, Ибни Умар, Омир ибни Восила ва Ибояи Асадӣ ривоят шудааст. سمعت الحسن بن الربيع يقول: قال أبو معاوية: قلنا للأعمش: لا تحدث بهذه الأحاديث. قال: يسألوني فما أصنع ربما سهوت، فإذا سألوني عن شيء من هذا فسهوت فذكروني. قال: فكنا يوماً عنده فجاء رجل فسأله عن حديث: أنا قسيم النار. قال: فتنحنحت. قال: فقال الأعمش هؤلاء المرجئة لا يدعوني أحدث بفضائل علي أخرجوهم من المسجد حتى أحدثكم. Абӯмуовия мегӯяд: Ба Аъмаш гуфтем: Ин ҳадисҳоро ривоят накун. Гуфт: Аз ман савол мекунанд ва ман чӣ кунам гоҳе аз рӯи хато гуфта мемонам, пас агар замоне маро аз ин гуна чизҳо савол карданд ва ман хато кардам ба ман ёдоварӣ кунед. Рӯзе назди Аъмаш будем, пас марде омад ва аз ӯ ҳадиси “Алӣ тақсимкунандаи ба (биҳишт ва) ҷаҳаннам аст”-ро савол кард. Ман бо ишора ба ӯ ёдоварӣ кардам, ки он ҳадисро нақл накунад, вале Аъмаш (ба он мард) гуфт: Ин мурҷиа (гурӯҳ ва фирқае, ки ба аҳли бидъат маъруфанд), маро намегузоранд, ки аҳодиси фазоили Алиро нақл кунам, пас инҳоро аз масҷид берун кунед то барои шумо ҳадис нақл ва ривоят кунам. Ал-маърифату ват таърихи Фасвӣ, ҷ. 1, саҳ 363. Санади ин хабар комилан саҳеҳ ва ровиёнаш аз ровиёни сиҳоҳи шашгона ҳастанд. Аммо Аъмаш, Сулаймон ибни Меҳрон буда ва аз тобеин аст. Бухорӣ 381 ҳадис ва Муслим 525 ҳадис дар саҳеҳашон аз ӯ ривоят кардаанд. Пас аз ин сухан ва рафтори Шайхулислом Аъмаш истифода мешавад, ки ӯ ин ҳадисро саҳеҳ ва мусаллам медонистааст.

قال عليٌّ: أنا قسيم النّار إذا كان يوم القيامة قلتُ هذا لك و هذا لي. Амиралмӯъминин фармуд: "Ман тақсимкунанда ба оташ ҳастам. Вақте рӯзи қиёмат шавад ба ҷаҳаннам мегӯям: Ин барои ту аст ва ин барои ман". Таърихи Ибни Асокир, ҷ. 42, саҳ 300. Ал-маърифату ват таърихи Фасвӣ, ҷ. 1, 363. Аҳли луғат монанди Абӯубайд, Ибни Қатайба, Замахшарӣ, Ибни Асир ва... ин ҳадисро маъно ва шарҳ намудаанд ва ин мерасонад, ки ин ҳадис аз назари онҳо низ собит будааст. Сухани Имом Аҳмад ибни Ҳанбал дар тақсимкунанда будани Амиралмӯъминин бар биҳишт ва ҷаҳаннам سمعت محمد بن منصور يقول: كنا عند أحمد بن حنبل فقال له رجل: يا أبا عبد الله ما تقول في هذا الحديث الذي يروى أن علياً قال: أنا قسيم النار فقال: وما تنكرون من ذا أليس روينا أن النبي صلى الله عليه وآله قال لعلي: لا يحبك إلا مؤمن ولا يبغضك إلا منافق قلنا بلى قال:أين المؤمن قلنا في الجنة قال: وأين المنافق قلنا في النار قال: فعلي قسيم النار. Мо дар назди Аҳмад ибни Ҳанбал будем ва марде ба ӯ гуфт: Чӣ мегӯӣ дар бораи ин ҳадис, ки Алӣ гуфтааст: Ман тақсимкунанда ба (биҳишт) ва ҷаҳаннам ҳастам? Аҳмад гуфт: Чаро инкор мекунед! Магар мо ривоят намекунем, ки Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) ба Алӣ фармуданд: Дӯст намедорад туро магар мӯъмин ва душманӣ намекунад бо ту магар мунофиқ. Ҳама гуфтанд: Оре, дуруст аст. Аҳмад гуфт: Пас ҷои мӯъмин куҷост? Гуфтанд: Биҳишт. Гуфт: Ҷои мунофиқ дар куҷост? Гуфтанд: Оташ. Аҳмад ибни Ҳанбал гуфт: Пас Алӣ тақсимкунанда ба оташ (ва ба биҳишт) аст". Табақотул ҳанобилаи Ибни Абӯяъло, ҷ. 1, саҳ 127. Таърихи Ибни Асокир, ҷ. 42, саҳ 301. Кифояи Ганҷӣ, саҳ 72. ”Ал-мақсадул аршад фи зикри асҳоби Имом Аҳмад”-и Иброҳим ибни Муҳаммад ҷ.2, саҳ 493, р.1048. Ин матни хабари Ибни Абӯяъло аст ва Ибни Асокир низ бо санади дигар аз Аҳмад ибни Ҳанбал собит будани маънои ин ҳадисро нақл кардааст, ки Паёмбари Акрам саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ фармудаанд: اذا جمع الأولين والآخرين يوم القيامة ونصب الصراط على جسر جهنم ما جازها أحد حتى كانت معه براءة بولاية علي ابن أبيطالب. Замоне ки ҳамаи мардум рӯзи қиёмат ҷамъ мешаванд ва ба рӯи ҷаҳаннам сирот (пул) насб мешавад, касе аз он наметавонад бигзарад, магар ин ки иҷозат ва навиштае ҳамроҳ дошта бошад, ки ба доштани вилояти Алӣ далолат бикунад ва бар вилояти Алӣ буданаш таъйид шуда бошад”. Ин ҳадис аз Амиралмӯъминин, Абӯбакр, Имом Содиқ, Ибни Аббос, Анас ибни Молик, Ибни Масъуд ва Абӯсаиди Худрӣ ривоят шудааст. Ахбору Исфаҳони Абӯнаим, ҷ. 1, с 342. Таърихи Бағдод, ҷ. 3, с 350, р.1519. Таърихи Ибни Асокир, ҷ. 42, саҳ 244. Захоирул уқбои Табарӣ, саҳ 71 ба нақл аз Мувофиқаи Абӯсаъди Саммон. Риёзун назраи Табарӣ ҷ.3, саҳ 137. Шавоҳидут танзили Ҳасконӣ ҷ.2, саҳ 164. Мизонул эътидол, ҷ. 1, саҳ 147-165. Фароидус симтайни Ҳамуянӣ, ҷ. 1, саҳ 289-292. Маноқиби Ибни Мағозалӣ, саҳ 131-142. Маноқиби Хоразмӣ, саҳ 71. Ҷавоҳирул ақдайни Самҳудӣ, ҷ. 2, саҳ 353. Янобеъул маваддаи Қундузӣ, ҷ. 1, саҳ 255-337, ҷ. 3, саҳ 230